Read: Philippians 2:3
Nganong ang mga nagbangi nga nasud mosangko ngadto sa gyera? Nganong ang panaglalis mosangko man sa panag-away? Nganong ang panag-away sa magtiayon kasagaran mosangko man ngadto sa panagbulag? Daghan ang mga rason niini apan sagad gayud nagsugod ang tanan sa pride o garbo!
Sumala pa ang pride, usa ka kaaway nga naa sulod sa tawo nga mas makuyaw pa sa mga kaaway nga nagapangatake kaniya gikan sa gawas, because it will destroy the inner being of a person.
Ang gipundar sa tawo sa dugay’ng katuigan maguba lamang sa usa ka pagpamilok tungod sa garbo.
Dunay estorya sa usa ka lola nga nagansilyo, dihang nakita niya ang iyang apo nga nagtan-aw sa iyang gihimo, kalit niyang gitanggal ang dagum ug gilukot-lukot ang hilo ug dayong butang sa salog. Ang bata nga natingala sa gihimo sa iyang apohan, nangutana nganong gihimo kadto sa iyang lola? Ang tubag sa lola, “buot ko nga ipakita kanimo apo ko nga though life grow slowly stitch bu stitch, apan maguba mo kini by the action of one minute tungod sa garbo.”
Ang garbo moguba sa nasud, sa organisasyon, sa relasyon ug moguba usab kni kanimo, apan matud ni Apostol Pablo, “pagpaubos kamo sa wala gayoy paghuna-huna nga kamo mas maayo sa uban.” Siya midugang, “pagtinabangay kamo ug dili kay mao ray inyong atimanon ang tagsa tagsa ninyo ka kaayuhan.”
Pastor Leo
