Davao City – Ang Pilipinas usa na karon ka moderno ug progresibong nasud tupad sa uban pang mga naglambo ug nag-uswag nga demokrasya sa entero kalibutan.
Kun kaniadto daw nahimong komedya ug kataw-anan ang bansagon sa atong nasud diin makauulaw kaayo nga kita pagatawgon nga ‘Sick Man of Asia,’ karon ubos sa liderato ni Pres. Rodrigo Duterte nakigtupad na kita sa uban pang mga dagkung superpowers sama sa China, ‘world’s second economic giant next to America,’ Russia ug uban pang mga estado ug kanasuran sa Europe ug sa Middle East.
Matud pa sa mga political analysts, social forecasters ug mga futurists kinsa nagatoon sa dagan sa panggobyerno sa kalibutan, dili halayo ang posibilidad nga moabot ang panahon nga ang atong pamuno-nasud mobarug sa hawanan sa United Nations General Assembly haron ipadayag ang mensahe niini sa entero kalibutan or bin ba kaha mamahimo kitang contender sa Nobel Peace Prize – kana kun mosalir ang mga peace initiatives niini uban sa Philippine communist Left, sa Bangsamoro ug uban pang mga armadong pundok nga padayong nakigtigi sa estado.
Alang nako, walay dautan sa atong pakigsandurot ngadto sa China, Russia ug uban pa: This only goes to show that the Philippines has finally arrived in the world stage. There was a time before, during the presidency of Pres. Ferdinand Marcos in which the leaders of the West viewed us with much envy for leading in the various areas of development like rice production, industrial progress, among others.
Sama sa usaka bata, motubo ang Pilipinas hangtud ngadto sa pagka-hamtong diin mamahimo na unya kining mobarug side by side sa mga ‘tiger economies’ sa Asya sama sa Singpaore, Taiwan, South Korea ug Hongkong aron pinaagi niana nga gawasnon nga panglantaw, mas makabaton unya kita’g daghang tsansang ayuhon ug improbahon ang atong sosyedad, mas daghang katukoran sa imprastraktura, mas daghang oportunidad sa pagpangempleyo ug uban pang dayag nga benepisyo alang sa mga yanong tawo.
Alang nako, ang kalibutan nagtuyok na karon sa bag-ong paradigm kun mindset or worldview kun panglantaw ug perspektibo: Kun kaniadto gilimitahan kita gumikan sa klase sa pulitika, ideolohiya, relihiyon ug uban pang mga self-imposed restrictions, karon lahi na. The ideological walls are crumbling, regional boundaries are fast disappearing and today the world has become one big borderless economy.
Mas makaayo alang natong mga ordinaryong Pilipino nga mouban ug mokuyog kita sa kumpas sa kalibutan – inay nga mahibilin na lamang diha sa martsa sa kalamboan tungod kay nabilanggo pa gihapon kita sa atong kinaraang mga biases ug diskriminasyon niadtong mga tawo nga sahi ang ilang mga tinohoan ug gibarugan kaysa kanato.
RadyoMaN June Duterte
