Davao City- Sa dihang maminaw ‘ta karon sa Senado, mentenahon nato ang attitude nga dili judgmental, dili mahukmanon niining tungora. Ato usang paminawon ang tanan , ang mga pros and cons, ang mga alegasyon ug tugbang nga kontra-balanseng opinyon in the spirit of fairness and objectivity.
Dili nato hikalimtan nga ang atong makita ingon man madungog posibleng ‘superficial or skin-deep’ kun taphaw lamang sanglit pwede mang sambugan ug binuang, rumors kun tabi-tabi ug propaganda ang matag pronouncement. Denhe ning dapita atong i-summon ang tanang kahibalo, kahanas ug kinaaadman haron atong ma-separar ang kamatuoran gikan sa tumo-tumo, alegasyon ug pure hearsay lamang.
Magbantay ‘ta nga dili ‘ta malansis sa mga maayong manulti nga atong madunggan inay atong pangutan-on ang atong tagsa-tagsa ka mga kaugalingon: Tinood ba kining gisulti kun giyawyaw sa usaka tal pulano or tal pulana? Unsay gipanukaran sa iyang istorya o sugilanon?
Kamatuoran ra gayud kaha ang nag-inusarang tumong sa dihang ipabuhagay sa usaka senador or resource person ang ilang panahum sa mga isyung nanglutaw sama sa alleged corruption sa Bureau of Customs, smuggling ingon man shabu shipment?
Matud pa lagi sa mga hanete sa balaud, ‘where is the corpus delicti?’ Ha-in na man ang giingong mga ebidensiya? Dili ba kini mugna-mugna lamang sa mga malisyosong panghuna-huna? Makabarug ba kini sa makasilaw nga lamdag sa kamatuoran: Does it possess a legal leg to stand on?
So may I suggest that momentarily let us suspend our personal, individual perceptions, impressions or opinion. Beware lang ‘ta kanunay kay basin unya ug inay atong makab-ot ang resolusyon, basin ug pulos na lamang hinoon condemnation, persecution, demolition or destruction or political grandstanding ni bisan kinsa.
Kasamang June Duterte