Davao City – Ang war on drugs dili gyera o gubat ni Bato lamang: Si Bato insidental lamang ning maong hisgotanan sanglit dili man lamang si Bato ang nangandoy nga malikay ang atong mga pamilya gikan sa mangtas nga droga.
Dili man pud tingali patas kun fair kun atong isangun sa abaga lamang sa usaka tawo ang kahapsay or kahilway sa atong katilingban kay dili man siya Superman, labaw nang dili makaya sa usa lamang ka tawo – no matter how brilliant a guy or a government official is – ang usa ka halapad nga matang sa hagit nga gisagubang natong tanan karong mga panahona.
Ang kampanya aron pagpulpog sa iligal nga droga dili iya lamang sa hepe sa nasudnong kapulisan: Gyera usab kini dapat natong tanan, lakip sa mga kritiko ug detractors sa presenteng rehimen sanglit sila man usab benepisaryo sa maayong bunga ning partikular nga paningkamot.
Husto si Bato: Ang mga nagpunay og atake sa drug war ingrato gumikan ang nakita lamang nila mao ang kasaypanan sama sa EJK hinikalimtan nga sila usab diay nakabentaha man ubos sa estadong luwas sa paggunit sa arang kadistrosong klase sa bisyong modaut sa tawo.
This war versus narcotics goes beyond politics or politicking: The challenge now is to realize and to admit that this is not just a moral battle or crusade by those in the corridors of power but a major engagement also of others outside the realm of power.
This is a major war also of those in the Liberal Party or in the political opposition, of the international community who will likewise benefit if drugs will no longer be shipped here. This is a dilemma of Noynoy, of Roxas, of the opposition senators and congressmen as well, of all human rights advocates who profess to fight for the welfare of the oppressed in our society.
This is everybody’s war, our common fight.
RadyoMan June Duterte
